Ik kijk ook wel anders naar mezelf nu. Ik ben toch iets blijer met mijn uiterlijk dan ervoor. En ik heb jou in het echt ontmoet, dat vond ik ook heel leuk. Het is ook een stap geweest in waar ik nu ben, daardoor durfde ik toch weer een stap verder te zetten in mijn leven.
Tegen jezelf zeggen ‘en nu is het klaar, dit lijf mag bewonderd worden voor alles wat het voor me gedaan heeft’ dat is pas waanzinnig. Dat is niet arrogant, dat verdienen jij, je lijf, je kinderen, achterkleinkinderen en alle vrouwen om je heen.
Je lichaam accepteren hoe het is. Voor mij als zeventwintig jarige klinkt dit als een fabeltje. Een onbereikbaar fenomeen. Toen ik slank was, voelde ik me dik. Nu ik echt wat steviger ben, voel ik me modder vet. Maar niet alleen dat....